Ο Πακιστανός του φαναριού

Με τη γυναίκα μου τη Μαίρη, γυρνούσαμε αργά τη νύχτα γύρω στη 1 από αποκριάτικο πάρτι, στο οποίο είμασταν καλεσμένοι. Ήταν Παρασκευή. Εγώ ήμουν ντυμένος στρατιώτης, ενώ εκείνη καμαριέρα. Φουστίτσα σχετικά κοντή, χωρίς καλσόν, και μπλούζα, ίσα που συγκρατούσε τα αφράτα στήθια της. Στο δρόμο για το σπίτι, είχαμε πιάσει την κουβέντα στο αμάξι και μιλούσαμε για το πόσο ωραία είχαμε περάσει, και σχολιάζοντας τους πάντες και τα πάντα. Παράλληλα, ενώ αρχικά έριχνα πεταχτές ματιές στα ολόγυμνα μπούτια της, κατά στιγμές περνούσα ανάμεσα το χέρι μου και τα χάιδευα. Εκείνη είχε τραβήξει 1-2 θέσεις πιο πίσω το κάθισμα, και καθόταν λίγο πιο άνετα ανοίγοντάς τα.Οι δρόμοι ήταν άδειοι. Η εβδομάδα είχε τελειώσει, και οι περισσότεροι είχαν ταμπουρωθεί στα σπίτια τους, έτοιμοι για”χουχούλιασμα”. Πολύ σύντομα, σε περίπου 20 λεπτά ξεκινώντας από τη Νέα Σμύρνη, φτάναμε σε φανάρι κοντά στο σπίτι μας. Στο συγκεκριμένο φανάρι, κάνει πιάτσα ένας Πακιστανός, εκεί γύρω στα 35, ο οποίος καθαρίζει τα τζάμια των αυτοκινήτων. Η Μαίρη μου είχε πει πως γνωρίζονται από παλιά, γιατί πολλές φορές γυρνώντας από τη δουλειά της, της έχει καθαρίσει το παρμπρίζ. Η Μαίρη τον αναγνώρισε αμέσως, και με παρότρυνε να σταματήσω για να μας το καθαρίσει πάλι. Έκανα να ετοιμάσω κανένα ψιλό.

Άσε, θα του δώσω κάτι εγώ.(μου είπε)
Πόσα σκοπεύεις να του δώσεις?(της απάντησα)
Σε πειράζει να του δώσω 5 ευρώ? Αν δεν προλάβει, θα σταματήσουμε απέναντι για να καθαρίσει και το πίσω.

Έκανα να τραβήξω το χέρι μου για να έχω τον έλεγχο στις ταχύτητες, αλλά και για να μην μας δει ο Πακιστανός, παρ`όλο που η Μαίρη μου έχει πει πολλά και διάφορα για το ότι είναι πραγματικά καλό παιδί, αλλά φυσικά πως τον έχει τσακώσει να παίρνει μάτι τα στήθια της.

Δεν τραβάς και το κάθισμά σου μπροστά, καλύτερα?(τη ρώτησα)
Γιατί μανάρι μου? Κάθομαι αρκετά άνετα. Ή μήπως σε πειράζει αν δει το χέρι σου ανάμεσα στα μπούτια μου? Δεν γουστάρεις?

Κατάλαβα που το πήγαινε, και δεν απάντησα παρά έγνεψα λίγο με το κεφάλι πως”εντάξει, αφού το θέτεις έτσι, ας γίνει”. Στο κάτω-κάτω, αρκετές φορές την ώρα του σεξ έχουμε φανταστεί να την κοιτάζω όσο την πηδάνε άλλοι, και έχουμε χύσει και οι δύο.

Με τα πολλά-πολλά, λοιπόν, σταματάμε δίπλα του και έρχεται στο παράθυρό μου.
Να καθαρίσω τζάμι?(με ρωτάει)
Και δεν καθαρίζεις?(του απαντώ)

Αμέσως, βλέπει τη Μαίρη από δίπλα, την αναγνωρίζει και χαιρετιούνται. Το φανάρι έχει”κλείσει”μόλις πριν από λίγα...

Loading...

loading...

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Loading...